Bork

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Videsne quam sit magna dissensio? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Idem adhuc;: Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Si longus, levis;: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Immo videri fortasse.: Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Video equidem, inquam, sed tamen iam infici debet iis artibus, quas si, dum est tener, conbiberit, ad maiora veniet paratior.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Duo Reges: constructio interrete. An eiusdem modi? Quonam, inquit, modo? Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Brutus dissentiet quod et acutum genus est et ad usus civium
non inutile, nosque ea scripta reliquaque eiusdem generis et
legimus libenter et legemus, haec, quae vitam omnem
continent, neglegentur?

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi
valde pertinax fueris, concedas necesse est.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Qui cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset, ita aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, ut anno proximo P. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Omnis enim est natura diligens sui.
Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
An hoc usque quaque, aliter in vita?

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;